بی‌رقیب در دریاگردی؛ در حال حاضر، یکی از معضلات جدی جامعه صیادی صید غیرمجاز است که به‌شدت افزایش یافته و همچنان ادامه دارد. این مسئله امروز به‌ عنوان بزرگ‌ترین چالش پیش روی ما قرار دارد.

به گزارش صنعت‌صنف، تورج ولی‌نسب، مدیر بخش بیولوژی و ارزیابی ذخایر سازمان شیلات ایران در یادداشتی ضمن معرفی خود به بیان اهمیت مطالعه و پژوهش در امر صید و صیادی در کشور پرداخته است.

بنده تورج ولی‌نسب با درجه علمی استاد تمام هستم. 6 روز پیش ۳۵ سال خدمت من به پایان رسید. شاید کمتر کسی به اندازه من سابقه حضور در دریا داشته باشد. من از سال ۱۳۶۹ کارهای تحقیقاتی خود را از مرکز تحقیقات شیلات چابهار شروع کردم. نخستین کار تحقیقاتی من روی ماهی مرکب بود که به ‌عنوان یک آبزی جدید برای صادرات به صنعت شیلات معرفی شد.

از سال ۱۳۷۱ یک پروژه بین‌المللی با سازمان فائو درباره ارزیابی ذخایر فانوس‌ماهیان داشتیم. این پروژه به ‌عنوان نمونه موفق سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد معرفی شد. در این پروژه، این آبزی را به ‌عنوان گونه‌ای دست‌نخورده و صیدنشده بررسی کردیم؛ هم مطالعات بیولوژیکی انجام شد و هم میزان ذخایر برآورد شد. برآوردها نشان داد حدود 2 میلیون تن ذخیره وجود دارد و در گام نخست پیشنهاد دادیم سالانه ۲۰۰ هزار تن برداشت شود. البته سال‌های بعد این میزان به ۳۰ تا ۳۵ هزار تن کاهش یافت.

نکته جالب این بود که از سال ۱۳۷۱ که شروع پروژه بود، از ۳۶۵ روز سال نزدیک به ۲۰۰ روز آن را در دریا حضور داشتم. سال ۱۳۷۳ هم همین روند ادامه یافت. در سال‌های بعد نیز پروژه‌های متعددی داشتیم و مرتباً در دریا حضور پیدا می‌کردم.

کارهای تحقیقاتی مختلفی روی ذخایر فانوس‌ماهیان، همچنین ماهیان بستر در کل خلیج‌فارس و دریای عمان انجام دادیم. یکی از دستاوردهای این تحقیقات، معرفی آبزیانی همچون ماهی حسون و سلطان ابراهیم بود که برای آنها فصل صید مشخص به‌ عنوان آبزیان تجاری معرفی شد.

در کنار این فعالیت‌ها، حضور زیادی در دریا داشتم و مدتی نیز از سوی کشورهای عربی به‌ عنوان مشاور دعوت شدم؛ از جمله مشاور علمی مرکز تحقیقات شیلات و علوم دریایی کشور عمان بودم.

در جلسات متعددی به ‌عنوان متخصص شرکت کردم و همچنان نیز ارتباطات بین‌المللی خود را حفظ کرده‌ام. چندین گردهمایی بین‌المللی داشته‌ام و عضو انجمن‌های علمی بین‌المللی از جمله عضو رسمی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، عضو گروه تخصصی کوسه و عضو انجمن سرپایان‌شناسان جهان بوده‌ام. همچنین نایب‌رئیس سازمانی به نام «آپاری» (APARI) بودم و به مدت 2 سال این مسئولیت را داشتم و همچنان ارتباطم با آنها برقرار است.

تا امروز حدود ۲۵ جلد کتاب و نزدیک ۲۵۰ مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در ژورنال‌های داخلی و بین‌المللی منتشر کرده‌ام. سردبیر مجله بین‌المللی شیلات ایران نیز هستم. در طول این سال‌ها مشاور چندین معاون وزیر و رئیس سازمان شیلات بوده‌ام؛ برخی به ‌طور رسمی و برخی دیگر به‌ طور شفاهی. اکنون هم در خدمت مجموعه شیلات هستم و هر تصمیمی که درباره صید آبزیان گرفته شود، اعم از اینکه چه آبزی، در کدام منطقه، چه زمانی و به چه میزان صید شود، با نظر اینجانب اعلام رسمی می‌شود.

در حال حاضر، یکی از معضلات جدی جامعه صیادی صید غیرمجاز است که به‌شدت افزایش یافته و همچنان ادامه دارد. جلساتی نیز برای بررسی شناورهای متخلف برگزار کرده‌ایم. این مسئله امروز به‌ عنوان بزرگ‌ترین چالش پیش روی ما قرار دارد. برای نمونه، ذخایر ماهی‌های خاویاری در دریای خزر آسیب فراوانی دیده‌ که علت اصلی آن صید قاچاق و غیرمجاز است. در جنوب کشور نیز به نوعی دیگر همین مشکل وجود دارد.