عرق کارگران خشت خشک شد و مزدشان را ندادند؛ پس از گذشت نزدیک به 9 ماه از پایان کار پروژه میدان نفتی خشت و برداشت نفت از سه چاه این میدان، اما هنوز مطالبات پیمانکاران آن پرداخت نشده و کارگران دستمزدشان را دریافت نکرده‌اند.

به گزارش صنعت‌صنف، میدان نفتی خشت در حالیکه 17 سال از عمر آن می‌گذشت نتوانسته بود از سوی پیمانکاران اصلی آن به بهره‌برداری برسد و در شرایطی به پیمانکار جدید سپرده شده که پاندومی کرونا سراسر کشور را در برگرفته بود و پروژه‌های اجرایی به‌دلیل عدم واکسیناسیون عمومی در وضعیت سختی قرار داشتند.

شرکت نفت مناطق مرکزی ایران در مقام شرکت اصلی و شرکت OEID که قرارداد راه‌اندازی میدان نفتی خشت را برعهده گرفته بود با وجود هزینه‌کردهای کلان ریالی و ارزی همچنان در خان اول قرار داشتند تا اینکه در سال 1400 کار به پیمانکاران ایرانی داده شد و از وزیر، نماینده مجلس، مدیران استانی، کشوری و محلی و هر آن کس که به نوعی می‌توانست با پروژه ارتباط پیدا کند از پیمانکاران جدید خواستند تا به هر طریق ممکن کار را به سرانجام برساند و البته شاه‌بیت همه این مدیران و مسولان این جمله بود که «حتما زحمات شما را جبران می‌کنیم».

اکنون 9 ماه از پایان کار میدان نفتی خشت و برداشت نفت از چاه‌های آن گذشته و نه تنها از آن قول‌ها و وعده‌ها خبری نیست بلکه خبری از آن مدیران و مسولان هم نیست. ایشان نه تنها وقت ملاقات به پیمانکارشان نمی‌دهند بلکه پاسخگوی درخواست‌ها و پیگیر پرداخت مطالباتشان هم نیستند. کسانی که در طول عملیات اجرایی پروژه، روزانه چندین و چند بار با تماس‌های خود، پیمانکار را خسته کرده بودند اکنون حاضر به جواب دادن تماس‌های ایشان نیستند.

پروژه میدان نفتی خشت در بهار 1400 با موج دلتا کرونا روبه‌رو شد و در تابستان همان سال نیز کارگران فعال در صنعت نفت دست به اعتصاب سراسری زدند که باعث افزایش دستمزدها و هزینه مضاعفی را به پیمانکاران تحمیل کرد. همچنین نبودن مدارک و مستندات لازم ازجمله نقشه مشخص جهت عملیات تولید زودهنگام، افزایش نرخ ارز، تورم و به‌دنبال آن افزایش قیمت نیروهای دستمزدی و مصالح، کمبود و قطع سراسری برق در کشور، کمبود مصالح، مواد اولیه و تجهیزات مورد نیاز که از همان ابتدای شروع به کار پروژه و البته در ادامه کار که بیش از 10 نوبت پیمانکار را با وضعیت بغرنجی روبه‌رو ساخت ولی تلاش شد تا عملیات اجرایی میدان نفتی خشت متوقف نشود. 

کمبود مصالح و از سوی دیگر عدم پرداخت به موقع مطالبات برای خرید آنها و پرداخت حقوق کارگران، بارها موجب تعطیلی کارگاه شد اما پیمانکاران با تحمل همه سختی‌ها، ایستادگی کردند و اجازه ندادند پروژه بخوابد. درواقع این ایستادگی و تلاش، نفع مالی برای پیمانکاران نداشت چراکه تا آن زمان نه تنها حق خود را دریافت نکرده بود بلکه حتی هزینه‌های جاری را نیز به ایشان پرداخت نکرده بودند و این تلاش و ایستادگی فقط به خاطر منافع ملی و سرافرازی کشور بود و متخصصان، کارشناسان و کارگران ایرانی ثابت کردند که در شرایط سخت تحریم خارجی و حتی داخلی حاضر به دست کشیدن از منافع ملی کشور خود نیستند.  

تلاش‌های انجام شده پیمانکاران، کارگران و متخصصان و تکنسین‌ها از اسفند 1399 تا پایان آذر 1400 سبب شد تا عقب‎ماندگی‌های تاریخی و گذشته خشت جبران شود و از دی‌ماه 1400 برداشت نفت از سه چاه میدان نفتی خشت آغاز شد و همگان به این باور رسیدند که با تکیه بر توان داخلی می‌توان به اهداف مورد نظر دست پیدا کرد.

با وجود این همه فداکاری و تلاش و کوشش و فعال‌سازی میدان نفتی خشت پس از 17 سال خاموشی، متاسفانه با بی‌مهری از سوی شرکت نفت مناطق مرکزی روبه‌رو شده و درحالیکه نزدیک به 10 ماه از خشک شدن عرق کارگران خشت می‌گذرد این زحمتکشان همچنان چشم به انتظار دریافت حقوق و دستمزد خود هستند و کم‌کم شیرینی آن همه جانبازی و سختکوشی‌شان برای بهره‎برداری از یکی از قدیمی‌ترین میدان‌های نفتی کشورشان در حال تلخ شدن است.

پرواضح است که شرکت ملی نفت ایران، شرکت نفت مناطق مرکزی، شرکت OEID، نماینده مردم کازرون در مجلس شورای اسلامی، فرمانداری، شورای شهر خشت و همه کسانی که روزگاری پیگیر عملیات اجرایی پروژه بودند و دغدغه آن را داشتند که افتخار شهر و استانشان به بار بنشیند اکنون نیز وظیفه دارند پیگیر حقوق، دستمزد و مطالبات کسانی باشند که در آن شرایط سخت و بحرانی ایستادند و کار کردند و نفت را به سطح زمین خشت رساندند و آن از طریق خط لوله صادراتی ۱۷کیلومتری به مرکز بهره‌برداری نرگسی منتقل کردند.

گفتنی است میدان نفتی خشت واقع در منطقه کنارتخته استان فارس با ظرفیت ذخیره تقریبی یک میلیارد و پنجاه و سه میلیون بشکه نفت درجا، دارای قابلیت تولید نفت سبک با درجه  API30 به میزان 20 هزار بشکه در روز است. حفاری نخستین چاه اکتشافی این میدان در مرداد 1371 انجام شده است.