هشدار کشتیرانی‌ها درباره صفر کردن کربن؛ شرکت‌های کشتیرانی و کشورهای تولیدکننده نفت نسبت به تصویب زودهنگام چارچوب خالص انتشار صفر هشدار دادند و آن را عامل فشار اقتصادی بر صنعت حمل‌ونقل دریایی دانستند.

به گزارش صنعت‌صنف، نمایندگان شرکت‌های کشتیرانی اعلام کردند دستیابی به هدف کربن صفر تا سال ۲۰۳۵ می‌تواند بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار هزینه در پی داشته باشد. سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) قصد دارد ماه آینده طرحی را تصویب کند که بر اساس آن کشتی‌ها ملزم به پرداخت عوارض برای انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهند شد.

با وجود مخالفت ایالات متحده و انتقاد از این طرح به‌عنوان «مالیات جهانی کربن»، بیشتر کشورها و اتاق بین‌المللی کشتیرانی که بیش از ۸۰ درصد ناوگان تجاری جهان را نمایندگی می‌کند، از چارچوب پیشنهادی حمایت کرده‌اند.

برآوردها نشان می‌دهد هزینه سالانه این بخش تا سال ۲۰۳۰ بین ۲۰ تا ۳۰ میلیارد دلار خواهد بود و در صورت تحقق تنها ۱۰ درصد از اهداف، تا سال ۲۰۳۵ از ۳۰۰ میلیارد دلار فراتر خواهد رفت.

هشت کشور تولیدکننده بزرگ نفت و گاز شامل ایران، عربستان سعودی، امارات، بحرین، عراق، کویت، یمن و ونزوئلا در نامه‌ای به IMO هشدار دادند که تصویب چارچوب Net Zero در نشست اکتبر «زودهنگام» است و می‌تواند انگیزه استفاده از سوخت‌های گذار مانند LNG و سوخت‌های زیستی را کاهش دهدو

در حال حاضر صنعت کشتیرانی حدود ۲ درصد از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان را به خود اختصاص می‌دهد.

طبق اهداف IMO، کشتی‌های بزرگ موظف به کاهش انتشار هستند و در صورت عدم انطباق، جریمه‌های مالی پرداخت خواهند کرد. این درآمدها برای توسعه سوخت‌های پاک، حمایت از کارگران و جبران خسارت کشورهای فقیر استفاده خواهد شد.

مخالفان، اهداف IMO را بلندپروازانه دانسته و پیش‌بینی کرده‌اند که پرداختی مالکان کشتی تا سال ۲۰۴۰ به ۵۹ تا ۱۶۱ میلیارد دلار در سال برسد. اما فنتون از گروه Opportunity Green این برآوردها را اغراق‌آمیز خوانده و بررسی‌های دانشگاه کالج لندن هزینه اجرای طرح تا سال ۲۰۳۰ را حدود ۱۱ میلیارد دلار در سال اعلام کرده است.
همچنین برخی کشورها هشدار داده‌اند که الزامات سخت چارچوب IMO ممکن است به ایجاد مزیت ناعادلانه برای بنادر مجهز به زیرساخت سوخت‌های سبز منجر شود و عدالت زیست‌محیطی را تضعیف کند.

شرکت‌های کشتیرانی مانند Stolt Tankers، Frontline Plc و Bahri عربستان سعودی تأکید کرده‌اند که اقدامات IMO-NZF باید به‌گونه‌ای طراحی شود که از تحمیل بار مالی اضافی و فشار تورمی بر مصرف‌کننده نهایی جلوگیری کرده و مسیر واقع‌بینانه‌ای برای کربن‌زدایی صنعت فراهم کند.