هفتمین حراج ملی ایران بیش از ۴۲ میلیارد تومان فروخت و گرانترین اثر این حراجی، ۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان چکش خورد.

به گزارش صنعت‌صنف به‌دنبال برگزاری این حراج و فروش برخی آثار در آن، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در اعتراض به عرضه و فروش آثار تاریخی در «حراج ملی»، اعلام کرده است: «هیچ مجوزی برای این حراجی از سوی این وزارتخانه صادر نشده و موضوع در حال بررسی است».

اما مسوولان حراجی می‌گویند، «از ارشاد مجوز گرفته‌اند و این مساله نشان می‌دهد که این رویداد اجازه قانونی برای فعالیت داشته است».

در این میان معاون هنری هم در گفت‌وگویی با یکی از رسانه ها، تاکید کرده حراج ملی مجوز آنها را دریافت کرده اما برای ارائه آثاری که متعلق به میراث فرهنگی است، آنها باید پاسخگو باشند زیرا آثار حراج ملی دو دسته هستند که آثار هنری آن‌ از طرف معاونت هنری وزارت ارشاد مجوز دریافت می‌کنند و آثار دیگر در حوزه اختیارات میراث فرهنگی هستند.

البته هشدار مسوولان میراث فرهنگی هم به نظر می‌رسد بیش از مجوز، متوجه وضعیت آثار پس از فروش و جلوگیری از قاچاق آنها باشد؛ چنانچه عنوان شده است، «باتوجه به قدمت و نفاست این آثار، خروج آن‌ها از کشور ممنوع بوده و برابر با ماده ۵۶۱ مجازات اسلامی جرم محسوب می‌شود».

مرتضی ادیب‌زاده، سرپرست اداره‌کل موزه‌های کشور در گفت‌وگو با ایسنا، از بررسی موضوع حراج ملی و اعلام نتایج آن در روزهای آینده، خبر داده است.

با این نگاه شاید بتوان گفت باتوجه به پیچیده بودن مکانیسم رویدادی مانند «حراج ملی» و باتوجه به تنوع آثار از صنایع دستی و هنرهای تجسمی گرفته تا آثاری نفیس با قدمت بالا، این شبهه در صدور مجوز، بیش از همه تبدیل به سدی شده که جلوی نظارت کامل را می‌گیرد.

چه آثاری فروخته شد؟

بر اساس فهرست هفتمین دوره حراج ملی ایران پیش از آغاز حراج، ۱۰ اثر با قیمت پایه بالای یک میلیارد تومان برآورد شدند و بیشترین قیمت تخمین زده شده به مجموعه قلمدان و پاکت‌نامه (۲۱ قلمدان و ۲ پاکت نامه) با قیمت ۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان اختصاص داشت که در نهایت ۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

سینی قلم‌زنی متعلق به دوره زندیه با قیمت پایه ۱۵ میلیون نخستین اثری بود که در این رویداد ارائه شد و با قیمت ۳۹ میلیون تومان چکش خورد.

سپس قلمدان لاکی اثر آقازمان متعلق به دوره قاجار با کمینه ۸۰ و بیشینه ۱۰۰ میلیون تومان ارائه شد که در نهایت با قیمت ۹۰ میلیون تومان فروخته شد.

نسخه خطی قرآن متعلق به دوره تیموری سومین اثر هفتمین حراج ملی ایران با قیمت پایه ۴۰۰ میلیون تومان ارائه شد که با همین قیمت فروخته شد.

چهارمین اثر در تزئینی متعلق به دوره قاجار با کمینه ۸۰ و بیشینه ۹۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

پنجمین اثر تابلوی خوشنویسی هفت گنبد افلاک اثر مجتبی سبزه با کمینه ۹۰ و بیشینه ۱۱۰ میلیون تومان ارائه شد که ۹۰ میلیون تومان فروخته شد.

ششمین اثر تابلوی خوشنویسی (غبار نویسی نستعلیق سوره تعاون) متعلق به امیراحمد فلسفی با کمینه ۱۶۰ و بیشینه ۱۸۰ میلیون تومان ارائه شد که با قیمت ۴۲۰ میلیون تومان چکش خورد.

هفتمین اثر تابلوی خوشنویسی سوره حمد متعلق به غلامحسین امیرخانی- سال ۱۳۹۷ با کمینه ۱۸۰ و بیشینه ۲۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۱۸۰ میلیون تومان فروخته شد.

سپس قطعه خط- خوشنویسی اثر علیرضا عباسی متعلق به دوره صفویه با کمینه ۴۰۰ و بیشینه ۴۲۰ میلیون تومان ارائه شد که با قیمت ۴۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

نهمین اثر تابلوی خوشنویسی (یوسف گم‌گشته در قالب سطر و مورب‌نویسی به قلم شکسته) متعلق به فردین ولی‌زاده- سال ۱۳۹۹ با کمینه ۶۰ و بیشینه ۸۰ میلیون تومان ارائه شد که با قیمت ۷۰ میلیون تومان فروخته شد.

سپس قطعه خطی - خوشنویسی اثر اسدالله شیرازی متعلق به دوره قاجار با کمینه ۲۵۰ و بیشینه ۲۷۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

یازدهمین اثر، مینیاتور منسوب به حسین بهزاد با کمینه ۸۰ و بیشینه ۱۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۸۰ میلیون تومان فروخته شد.

دوازدهمین اثر شمایل‌نگاری منسوب به آقا ابراهیم متعلق به دوره قاجار با کمینه ۶۰ و بیشینه ۸۰ میلیون تومان ارائه شد که ۹۵ میلیون تومان فروخته شد.

سپس شمایل‌نگاری اثر علی ابن محمدابراهیم نقاش باشی متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرفت.

چهاردهمین اثر نقاشی لاکی منسوب به میرزابابا متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۱۵۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

پانزدهمین اثر پنج لتی نقاشی (مشاغل و حرفه‌های مختلف) منسوب به علی خان صبا متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۱۵۰ میلیون تومان ارائه شد که با همین قیمت نیز فروخته شد.

سپس قلمدان لاکی اثر محمدباقر سمیرمی متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۲۵۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

هفدهمین اثر مجموعه قلمدان و پاکت نامه (۲۱ قلمدان و ۲ پاکت نامه) آثار فتح‌الله شیرازی، صنیع همایون، نصرالله امامی، نجفعلی، جعفر؛ سلطان الکتاب، صادق الوعد متعلق به دوره قاجار با کمینه ۵ میلیارد و بیشینه ۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

هجدهمین اثر جعبه لاکی متعلق به حیدرعلی، دوره قاجار -۱۲۷۸ با کمینه ۳۸۰ و بیشینه ۴۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۶۳۰ میلیون تومان چکش خورد.

نوزدهمین اثر پرده‌ای (که در مقبره حضرت رسول (ص) بوده) با قدمت بالای ۳۰۰ سال با قیمت پایه ۸۰۰ میلیون تومان ارائه شد که یک میلیارد تومان به فروش رسید، نمونه مشابه این اثر سال ۲۰۰۹ در حراج ساتبیز ارائه شده است.

سپس پرده درخت زندگی با قدمت بالای ۱۰۰ سال و قیمت پایه ۸۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۹۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

بیست و یکمین اثر نیز پرده‌ای متعلق به دوره قاجار اثر هادی الحسینی با کمینه ۲۰ و بیشینه ۳۰ میلیون تومان ارائه شد که ۱۱۰ میلیون تومان چکش خورد.

بیست و دومین اثر هفتمین دوره حراج ملی ایران، ۲ لت پرده قلاب‌دوزی (رشتی‌دوزی) متعلق به دوره قاجار بود که با قیمت پایه ۲۵۰ میلیون تومان ارائه شد و با قیمت ۲۷۰ میلیون تومان فروخته شد.

بیست و سومین اثر پرده قلاب‌دوزی اصفهان متعلق به دوره قاجار با کمینه ۱۰۰ و بیشینه ۱۲۰ میلیون تومان ارائه شد که ۱۳۰ میلیون تومان به فروش رفت.

بیست و چهارمین اثر پارچه کشمیری زری‌بافی با قیمت پایه ۳۰۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

سپس قالیچه تهران قدیم با قدمت بالای ۷۰ سال و قیمت پایه ۳۵۰ میلیون تومان ارائه شد که با همین قیمت فروخته شد.

بیست و ششمین اثر فرش زربافت (صوف) هرکه با قدمت بالای ۷۰ سال و قیمت ۱۱۰ میلیون تومان ارائه شد که ۳۶۰ میلیون تومان چکش خورد.

بیست و هفتمین اثر دیوان نفیس حافظ شیرازی (خوشنویسی دوره قاجار) اثر نصرالله قاجار با کمینه ۸۰۰ و بیشینه ۹۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۸۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

بیست و هشتمین اثر نسخه خطی قرآن به خط نسخ و قطع رحل سلطانی اثر آدینه محمد ابن ملایوسف متعلق به دوره قاجار- ۱۲۹۰ هجری قمری با قیمت پایه یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

بیست و نهمین اثر ۱۲ لت خوشنویسی دوازده بند محتشم اثر عبدالله قاجار با قیمت پایه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان ارائه شد که به همین قیمت نیز فروخته شد.

سپس در چوبی متعلق به کارگاه میرزا آقا امامی-دوره قاجار با کمینه ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان و بیشینه ۳ میلیارد تومان ارائه شد که ۶ میلیارد تومان چکش خورد.

سی و یکمین اثر نقاشی رنگ و روغن- پرتره (ناصرالدین شاه) اثر یحیی خان غفاری (ابوالحسن ثالث) با قیمت پایه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرفت.

سی و دومین اثر ۲ لت نقاشی روی پارچه منسوب به علی خان صبا متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۴۵۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

سی و سومین اثر مجموعه جعبه لاکی منسوب به صادق الوعد، قاب آینه اثر صادق الوعد و قاب آینه اثر محمد اسماعیل متعلق به دوره قاجار با قیمت پایه ۲ میلیارد تومان ارائه شد که با ۳ میلیارد تومان چکش خورد.

سی و چهارمین اثر تابلو قلم‌زنی اثر مهدی علمداری با کمینه ۱۰۰ و بیشینه ۱۲۰ میلیون تومان ارائه شد که ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

سی و پنجمین اثر عصا (جنس چوب آبنوس، حکاکی و منبت‌کاری شده) اثر مهدی طوسی با کمینه ۶۰ و بیشینه ۸۰ میلیون تومان ارائه شد که ۶۰ میلیون به فروش رسید.

سی و ششمین اثر نقاشی روی کاشی اثر احمد شیشه‌گر با قیمت پایه ۶۰ میلیون تومان ارائه شد که فروخته نشد.

سی و هفتمین اثر انگشتر متعلق به دوره صفویه با غبار نویسی روی سنگ عقیق با کمینه ۸۰ و بیشینه ۹۰ میلیون تومان ارائه شد که به فروش نرسید.

سپس نقاشی پشت شیشه (تصویر شاه قاجار) اثر سیما عظیمی با کمینه یک میلیارد و بیشینه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان فروخته شد.

سی و نهمین اثر مینیاتور متعلق به میرزا آقا امامی و دوره قاجار با کمینه ۴ و بیشینه ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان ارائه شد که ۶ میلیارد تومان فروخته شد.

آخرین اثر تابلو سوخت چرم متعلق به حسین خطایی با کمینه ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان و بیشینه ۴ میلیارد تومان ارائه شد که با قیمت ۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان چکش خورد.

در نهایت در هفتمین دوره حراج ملی ایران، ۱۱ اثر به فروش نرسید و به مجموعه بازگشت.

هفتمین دوره حراج ملی ایران از یکم تیرماه آغاز شد که روزهای یکم و دوم تیر در بخش نمایشگاه، امکان بازدید از آثار برای علاقه‌مندان فراهم شده بود و سوم تیرماه نیز مراسم حراج برگزار شد.