افزایش ضریب جینی خانوارهای شهری و روستایی؛ ضريب جيني خانوارهای شهری و روستايی در سال 1400 به ترتيب ٠.٣٧٥٧ و ٠.٣٥٩٤ بوده كه نسبت به سال 1399 به ترتيب ٠.٠٠٧٨ و ٠.٠٠٠٤ افزايش نشان می‌دهد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت‌صنف، مرکز آمار ایران در گزارشی اعلام کرد در سال ١٤٠٠ ضريب جينی خانوارهای كل كشور ٠,٣٩٣٨ بوده كه در مقايسه با سال قبل ٠.٠٠٦٨ كاهش نشان می‌دهد. همچنين ضريب جينی خانوارهای شهری و روستايی به ترتيب ٠.٣٧٥٧ و ٠.٣٥٩٤ بوده كه نسبت به سال 1399 به ترتيب ٠.٠٠٧٨ و ٠.٠٠٠٤ افزايش نشان می‌دهد.

بنابر این اعلام، سهم 20 درصد کم‌هزينه‌ترين و پرهزينه‌ترين جمعيت به ترتيب ٥,٨٨ و ٤٦.٧٠ درصد است.

از سوی دیگر نسبت 10، 20 و 40 درصد پرهزينه‌ترين به 10، 20 و 40 درصد کم‌هزينه‌ترين به ترتيب ١٣,٤٦، ٧.٩٤ و ٤.٢٤ است. شاخص پالما به ١.٨٧ و شاخص تیل به ٠.٢٦٠٢ رسيده است. همچنين شاخص اتكينسون  ٠.٢٣١٢ است.

به گزارش مرکز آمار ایران، در مناطق شهری سهم 20 درصد کم‌هزينه‌ترين و پرهزينه‌ترين جمعيت به ترتيب ٦,٤٦ و ٤٥.٣٤ درصد بوده است.

همچنین نسبت 10، 20 و 40 درصد پرهزينه‌ترين به 10، 20 و 40 درصد کم‌هزينه‌ترين جمعيت به ترتيب ١١,٥٤، ٧.٠٢ و ٣.٩١  است. شاخص پالما ١.٧٠، شاخص تیل ٠.٢٣٦٤ و شاخص اتكينسون ٠.٢١٠٠ است.

به گزارش صنعت‌صنف، سهم 20 درصد کم‌هزينه‌ترين و پرهزينه‌ترين جمعيت در مناطق روستایی به ترتيب ٦,٧٤ و ٤٣.٩٦ درصد بوده است.

نسبت 10، 20 و 40 درصد پرهزينه‌ترين به 10، 20 و 40 درصد کم‌هزينه‌ترين جمعيت در مناطق روستايی به ترتيب ١٠,٧٦، ٦.٥٢ و ٣.٦٤ است. شاخص پالما ١,٥٧، شاخص تیل ٠.٢١٦٤ و شاخص اتكينسون ٠.١٩٤٢ است.

در سال ١٤٠٠ در مناطق شهری كمترين ضريب جينی در استان كرمان (٠,٢٧٢٩) و بالاترين ضريب جينی در استان سيستان و بلوچستان (٠.٤٩٢٩) مشاهده می‌شود.

همچنين در مناطق روستايی كمترين ضريب جينی مربوط به استان بوشهر (٠,٢٥٩٣) و بيشترين ضريب جينی مربوط به استان خراسان جنوبي (٠.٣٦٣٣) است.

 ضریب جینی عددی است بین صفر و یک که برای سنجش نابرابری درآمدی و مطلوبیت توزیع درآمد از آن استفاده می‌شود. این ضریب هرچه به صفر نزدیک‌تر باشد نابرابری درآمدی کمتر و هرچه به یک نزدیک‌تر باشد وضعیت توزیع درآمد در جامعه نامطلوب‌تر است.