صادرات الپیجی ایران گروگان کیست؟
صادرات الپیجی ایران گروگان کیست؟ سالهاست که صادرات عمده الپیجی از طریق مکانیزمهای غیرمتعارف در انحصار یک شرکت قرار گرفته و توانسته گلوگاهها و امضاهای لازم را خریداری کند.
به گزارش صنعتصنف به نقل از نفت ما، الپیجی یکی از محصولات کشورمان است که در پالایشگاه بهعنوان فرآورده فرعی پالایش گاز طبیعی و پالایش نفت خام به دست میآید.
بسیاری از مردم به الپیجی، گاز مایع هم میگویند که در سیلندرهای قابل حمل ۵۰ کیلویی، ۱۱ کیلویی (سیلندر خانگی)، ۵ کیلویی (پیکنیکی بزرگ) و ۲ کیلویی (پیکنیکی متوسط) و ۱ کیلویی (پیکنیکی کوچک) در ایران به فروش میرسد. پیش از لولهکشی گاز به بیشتر شهرهای کشور، سیلندرهای این محصول و صف تحویل آن، برای اغلب مردم پدیدهای بسیار آشنا بود. در حال حاضر نیز بسیاری از صنایعی که توجیه کافی برای نصب سیلندرهای بزرگ گاز در آنها وجود ندارد، از این محصول بهره میبرند.
در همسایگی ایران، بازارهای مساعدی برای صادرات این محصول وجود دارد؛ صدها میلیون شهروند و صنایع مختلف در کشورهایی ازجمله پاکستان و افغانستان نیازمند این محصول ایرانی هستند. با این همه بهرغم وجود بسترهای مناسب، متاسفانه تاکنون صادرات قابل توجهی در این زمینه انجام نگرفته است.
مقام معظم رهبری به درستی اشاره فرمودند که دلیل بسیاری از ناکامیهای اقتصادی نه تحریم، بلکه مشکلات داخلی است. مشکلاتی که خود زمینهساز فساد بوده و بارها رهبری از وجود اژدهای هفت سر فساد یاد کردهاند. اما داستان تلخ الپیجی شاید یکی از بارزترین مثالها برای اثبات حقیقت این فرموده باشد.
متاسفانه سالها است که صادرات عمده این محصول از طریق مکانیزمهای غیرمتعارف و بسیار شبههناک به انحصار یک شرکت به نام پ.ف.پ درآمده است. این مجموعه که متعلق به شخصی به نام الف.الف است در ظاهر پیمانکار شرکت ملی گاز است و از روشهای ناجوانمردانه و با جذب متحدانی از درون مسئولان، تمام پروسه صادرات را در اختیار گرفته است! این مونوپولی و انحصار به صورت رانت صد درصد برای وی قدرت مالی متنابهای ایجاد کرده و درنتیجه توانسته گلوگاهها و امضاهای لازم را خریداری کرد و در اختیار بگیرد.
جالبتر اینکه نامبرده با دلارپاشی در میان برخی نمایندههای مجلس سعی در همراهی عدهای از آنها برای لابی و پیغام فرستادن و تحت فشار گذاشتن وزیر و مسولان و ... بوده که در این مسیر موفق بوده است.
از سوی دیگر رصد اطلاعاتی خبرنگار ما نشان میدهد دامنه دلارپاشی وی به نمایندگان مجلس ختم نشده بلکه با تزریق دلار در برخی نهادهای مهم و خاص به بهانههای گوناگون در تلاش برای همراهی آنها کرده که متاسفانه نیز موفق بوده است!
اما این پایان ماجرا نیست؛ گزارشها از عسلویه بسیار جای شگفتی است که انتظار میرود نهادهای ناظر در برابر چنین ظلم و بیعدالتی سکوت پیشه نکنند!
سوال اینجاست؛ چرا مدیرعامل شرکت ملی گاز واکنشی به این مسأله نشان نمیدهد؟ حجم بیعدالتی رخ داده در قالب این جریان آنچنان شوکهکننده و موجب خشم است که به سختی میتوان بر سر مسئولان بیکفایتی که در برابر آن سکوت کردهاند، فریاد نکشید!
چرا نهادهای نظارتی و امنیتی با ورود به این فساد علنی که با یک آمارگیری ساده از دیسپچینگ شرکت ملی گاز میتواند بیانگر و اثباتکننده ادعای مطرح شده باشد، نمیکنند؟!
بیشک نهادهای ناظر باید این حقیقت را در نظر بگیرند که انحصار الپیجی در دست یک نفر در طول این همه سال و سکوت معنادار مسئولان نمیتواند بیارتباط باشد و خاطیان این مسأله نباید از پاسخگویی و احضار در امان بمانند. مبارزه با فساد به تعبیر درست رهبری اژدهای هفت سر، نیازمند عزم جدی و نگاه ملی است!
ثبت دیدگاه